Ik ben Myr van Capelleveen en woon met mijn roedel Goldens in het mooie Friesland. In januari 2008 ben ik hier komen wonen met Bert, mijn man, en onze twee dochters Nikki en Sarnia. We hadden toen een viertal prachtige Golden reuen: Noddy, zijn vader Duffy, Milo en Lewis. Met deze vier legden we de basis voor een gelukkig leven tussen de Goldens. We zijn in hetzelfde jaar begonnen met het opvangen van oudere honden die een nieuw thuis zochten en zo hadden we aan het einde van 2008 een zevenkoppig roedel, want Gipsy, Chico en Bo waren erbij gekomen. Dit zevental was zo gemakkelijk en stabiel dat er al snel meer oudere Goldens volgden voor een lange of korte tijd. Veel te vaak moesten we oude, soms sterk verwaarloosde of zieke honden die bij ons kwamen om op te knappen, toch weer loslaten. Steeds opnieuw een afscheid was verdrietig, maar voor Bert en mij was er was geen weg meer terug. Wel besloten we in 2009 een kennelnaam aan te vragen en zelf een jong teefje aan te kopen, waarmee we hoopten af en toe een nestje te kunnen fokken. Dit zou onze "circle of life" kunnen gaan vormgeven.

We kozen voor de kennelnaam "Hogmanay" omdat het de naam is voor de Schotse Oud en Nieuw-viering. Bert en ik waren beiden grote Schotland-liefhebbers en we zijn op Oudjaarsdag 1996 getrouwd om ons eigen Oud en Nieuw samen in te luiden. "Hogmanay" als kennel zou symbool gaan staan voor het oude en nieuwe leven met de van oorsprong Schotse Goldens.

Twee jaar later kwam kleine Jane in ons leven. Als ernstig uitgebuit broodfokteefje van 9 jaar. Ongesocialiseerd en onwennig aan alles, zocht ze een warme mand en samen met onze vrienden Sandra en Wico van kennel "From Double Gold" gingen we een nieuwe vorm van opvang aan. Jane kwam bij ons op de boerderij wonen en kreeg alle aandacht, zorg, vrijheid en liefde die ze in haar leven zo schromelijk was te kort gekomen en Sandra en Wico zorgden maandelijks voor een financiële donatie, waarmee we Jane optimaal konden verzorgen. Deze vorm van opvang stond aan de wieg van wat in december 2011 werkelijkheid werd. "Stichting Golden Age" werd een feit. Met deze Stichting boden we een goed laatste stuk leven voor Golden Retrievers van 9 jaar en ouder die door omstandigheden van thuis moesten veranderen. We brachten zo nodig financieel donateurs en pleeggezinnen samen, zodat alle door ons herplaatste Goldens verzekerd waren van een goede verzorging en een mooie levens herfst.

In 2014 verloor Bert het leven ten gevolge van een bijna twee jaar durende strijd tegen kanker. "Hogmanay" is niet meer hetzelfde zonder hem en zonder de Goldens met wie we oorspronkelijk hier zijn gestart, want ook Noddy en Chico stierven in datzelfde jaar.

Mijn roedel bestaat anno 2025 uit 5 teefjes en mijn jonge reu Myles. Met dit zestal hoop ik nog een goede tijd vol hondse avonturen te beleven en door te gaan met de kennel die we destijds zo zorgvuldig en met liefde hebben opgebouwd. Ik zal nog enkele nestjes fokken en ga daarbij uit van een gezonde, verantwoorde combinatie, waarbij ik zeker Bert's passie voor het oorspronkelijke Golden karakter voor ogen hou: zacht, lief, stabiel en mensgericht, maar ook doelbewust en zelfstandig met een vleugje koppigheid, want ja, wat een "Hogmanay" in de kop heeft....!